Bravo voor Brutalisme
Publicatie De Morgen Magazine - tekst Sebastiaan Bedaux, foto's Thomas De Bruyne
Bravo voor Brutalisme
Publicatie De Morgen Magazine - tekst Sebastiaan Bedaux, foto's Thomas De Bruyne
In een doodlopend straatje op de grens tussen ’s-Gravenwezel en Schoten ligt ‘De Kromme Eik’ te baden in de lentezon. De vorige bewoners van de brutalistische ‘bunker’ hingen het naamplaatje op als een eerbetoon aan de kromme eik in de tuin. De huidige bewoners, Patrick, Kaat en hun drie kinderen, lieten het hangen. Zij kochten het opvallende pand – in de wijde omtrek staan misschien maar drie modernistische huizen – vijf jaar geleden en trokken er na een lange verbouwing twee jaar later in. Tot ongeloof van de kinderen.
“Mijn man en ik hebben vijf jaar intensief gezocht naar een nieuw huis. We woonden in een heel tof pand nabij de verbindingsweg tussen Brasschaat en ’s-Gravenwezel, waar we eigenlijk nooit weg wilden. Tot we het lawaai van het toenemende aantal auto’s hinderlijk begonnen te vinden. Na een lange zoektocht stootten we op dit huis. We waren zo onder de indruk dat we het meteen kochten. De kinderen waren minder enthousiast. Toen we samen naar hier reden om voor het eerst met ons allen naar ons nieuwe huis te gaan kijken, dachten ze dat we een grapje maakten. Toen ze doorhadden dat dit hun nieuwe huis zou zijn, waren ze wel wat ontgoocheld. Zeker de jongens schaamden zich in het begin een beetje. Ergens is dat wel begrijpelijk, want dit huis wijkt nogal af van de norm in Schoten en omstreken. Vriendinnetjes van Margot, onze dochter, vonden dat het op een scoutslokaal leek (lacht). En vrienden van onze jongste zoon spraken van een bunker. Ondertussen appreciëren ze de stijl gelukkig wel.”
Betonnen Blokken
In een rustige wijk vol landhuizen valt de modernistische woning van Kaat en Patrick inderdaad enorm op. Het ontwerp is van de hand van Paul Meekels, een belangrijke figuur binnen de naoorlogse architectuur in Antwerpen en een aanhanger van het brutalisme, een architectuurstroming ontstaan uit het modernisme. Kenmerkend voor die stijl zijn de betonnen blokachtige ruimtes en de zichtbaarheid van de houten bekisting. “Wij waren er meteen wild van, maar het huis had wel nog wat opknapwerk nodig voordat we erin konden. Aan de structuur van het huis mochten we niks veranderen – niet dat we dat wilden – omdat het op de een of andere erfgoedlijst staat. Maar de rest hebben we volledig heropgebouwd naar onze goesting.
“Op een gegeven moment zag het eruit als een ruïne, en heel even dacht ik dat het niet goed zou komen. We hebben kort getwijfeld of we nog een glazen verdieping zouden bouwen, maar na twee jaar met aannemers in ons huis hadden we er ook wel genoeg van. Bovendien waren we zeer tevreden met het resultaat. Alle elementen van het bruta- lisme zijn nog overduidelijk aanwezig.”
Voor de inrichting van hun huis riepen Kaat en Patrick de hulp in van interieurarchitect Rik Hendrickx, die het interi- eurplan had opgesteld dat het best bij hun smaak aanleunde. “Vroeger zag je als je binnenkwam in het kleine halletje helemaal niets van de prachtige tuin die we hier hebben. Die tuin loopt door in een klein privaat natuurdomein, en wij vonden het zonde dat je dat niet onmiddellijk kon zien als je de voordeur opendeed. We hadden aan Rik en twee andere architecten gevraagd een interieurplan op te maken, en Riks ontwerp was het enige dat de hal opentrok. Hij voelde wat wij wilden, zo leek het. “Uiteindelijk heeft hij ons niet alleen geholpen met ons interieur, maar loodste hij ons door de hele verbouwing (in samenwerking met architect Dirk Thiers). Hij zei ook dat we van deze woning geen meubelwinkel mochten maken, het mocht allemaal niet te juist of te perfect zijn. En perfect is ons interieur zeker niet: we wisselen designmeubels af met vintage en spulletjes uit ‘brolwinkels’. Als we iets zien dat we mooi vinden, dan kopen we het, met het risico dat het een allegaartje van stijlen en kleuren wordt. Maar dat past wel bij ons.”
Bulthaup b3 keuken
In huis wordt de aandacht onmiddellijk getrokken door de strakke Bulthaup-keuken met het inox eiland, waarvoor ze bij K-vorm in Kortrijk terecht konden. Vanuit een bepaalde hoek ziet het er in combinatie met de betonnen vloer, betonnen balken en houtstructuur behoorlijk industrieel uit, maar één blik naar de andere kant en je voelt onmiddellijk hoe warm deze woning is. In combinatie met de betonnen vloer, balken en houtstructuur ziet het er behoorlijk industrieel uit De keuken loopt over in een salon met open haard tot de lager gelegen woonkamer, die de jongste zoon zich heeft toegeëigend voor zijn Playstation-activiteiten.
Full House
Bij goed weer schuiven alle ramen aan de zuidkant volledig open om van de gigantische tuin te genieten. Pièce de résistance in die tuin is het biozwembad, een combinatie van een biologische zwemvijver en een zwembad. Niet verwonderlijk dat het hier regelmatig een full house van vrienden en familie is, hoewel het vooral papa is die regelmatig een baantje trekt. “Ik heb graag wat leven in huis en vind het ook heerlijk om te koken voor vrienden en familie. Dit huis leent zich daar uitstekend voor. Je merkt dan ook dat de keuken het hart van het huis is, waar iedereen blijft hangen als er gekookt wordt. Misschien moet ik in de toekomst wel nog een moestuin installeren. Wij hebben destijds gekozen voor een groot stuk gazon, omdat onze twee zonen fervente voetballers zijn. Maar eigenlijk waren ze daar al wat te oud voor, waardoor die goal in de tuin jammer genoeg niet vaak meer gebruikt wordt.” Voor de verlichting in huis deden Kaat en Patrick een beroep op de Antwerpse licht- specialist Pierre Withaeckx, wiens zoon Rob de winkel op de Frankrijklei heeft overge- nomen. “Die man heeft een ongelooflijk goede smaak en kent alles van verlichting. Hij heeft ons geweldig advies gegeven. Zo ben ik nog steeds enorm tevreden met de lampen in de keuken en die vin- tage-modellen boven de eettafel.”
Modernistisch wonen in het groen
Het koppel heeft zich tijdens elke stap van de verbouwingen wijselijk laten bijstaan door specialisten. Het resultaat kon zelfs op de goed- keuring rekenen van Paul Meekels, de oorspronkelijke architect, die een paar jaar geleden werd uitgenodigd om zijn creatie nog eens te aanschouwen. “Hij was toen al 82 en wij hoopten dat hij iets wilde vertellen over dit huis. Tot onze verbazing was hij een spraakwaterval die nog met enorm veel passie en enthousiasme over zijn werk sprak. We zijn hem zeer dankbaar, want wij wonen hier bijzonder graag. Toen we pas verhuisd waren, voelden we ons precies op vakantie. Het huis heeft met dit uitzicht het gevoel van een vakantiewoning. En omdat het maar één verdieping heeft, zullen we hier zelfs op onze oude dag nog niet weg moeten.”
Uit publicatie 'Bravo voor Brutalisme' in De Morgen Magazine van 30.04.2016. Tekst Sebastiaan Bedaux, foto's Thomas De Bruyne